نوید دانش فر دیوونه خونه

یه عاشق هیچ وقت از عشق خالی نیست
یه عاشق هیچ وقت یه لاابلی نیست
دنیاپراز عشقِ که خوب و بد داره
ولی یه آدم عاشق حرفش سندداره
همه دلتنگیاشم از خودش طلب داره
یه آدم عاشق مثه یه زخم کاریه
دم برنمیاره هردم به ثانیه
کی خبر داره توقلبش چه حالیه
به هر دیوونه ای دل بستمُ
دل بست به قلب من
شده دیوونه خونه
قلب دیوونم به دست من
همه دلتنگی عالم شده
انگاری سهم من
سهم من
عشقت لَخته شد تو قلب بی جونم
آخرش از دست میره جونم
از توام چیزی نمیدونم
هرچی پر زده خیال من سمتت
حرف تو دلم موند رو دستت
آخه تو از عشق چی بود قصدت