هومان جانم

به تار مویت می‌بخشم
تمام خنده هایم را
چقدر خوب است که در این عشق
عجیب داری هوایم را

دلیل دلخوشی هایم
تو به زیبایی مشهوری
نمی‌شناسد تو را آن کس
که می گوید تو مغروری

جانم، پیشکش آن خنده های ناز و شیرینت
من بمیرم واسه چشمان غمگینت
من فدای صورت آرام و متینت
خرمن گیسوی مشکینت

جانم، پیشکش آن خنده های ناز و شیرینت
من بمیرم واسه چشمان غمگینت
من فدای صورت آرام و متینت
خرمن گیسوی مشکینت