وحید نامدار خواب عشق

هر زمان به یاد عشقت شب و روز رو گریه کردم
هر چی از دستت میدادم عشقت رو تجربه کردم
شاید از عشق تو هر کی جای من بود گریه میکرد
تموم وجودش باز به کرامت هدیه میکرد
شاید از کعبه ی عشقت من رو با تندی برونی
یا شبی در حرم عشق یه کنارم تو بمونی
تو سزاوارترینی واسه ی باور بودن
شاید اینجوری برای تو با تو خوب نبودم
با صدای هر نوازش با نوای گرم خواهش
با سکوت هر ترانه توی شهر خوب سازش
اوج این وابستگی ها شده پاره ی تن من
پاره کردم این قفس رو زنجیره دلم به رفتن
اوج گیری دل من شده فریاد نگارم
با تو از تو باز شکفته عشق از این دل مزارم
عشق از این دل مزارم