وینا باور کن

چشمامو بستم
من به این بیراهه ها تن میدم
هروقت که بودی
پیش تو همیشه می خندیدم

بی تو این روزا
کوهم اما دست آوارم
هرشبو با گریه بیدارم
بی تو من طاقت نمیارم

تو که میدونی
ساز من با قلب تو کوکه
بی تو این ویرونه متروکه
رفتنت همیشه مشکوکه

نفس نفس این آخرین نفسه
فریاد تو هرشب
قد سکوتم بود
پرواز تو اینبار
طعم سقوطم بود

بمون کنار من برای گریه بسه
برگرد و با حرفات
دوباره خوابم کن
دنیا اگه جا زد
تو انتخابم کن