پیشیبام بدون چتر

من و نیمه شبای شهر
یه ساز خسته ناکوک
بازم یه بغض پنهونی
پشت یه خنده مشکوک
چقد خوندم ازت هر شب
شبایی که گذشت با درد
یه شهر فهمید چمه الا
تو که دلتنگتم نامرد
دلم میخواد یه بار دگ
باتو زیر بارون
بدون چتر بدون ترس
خیس شیم هردوتامون
همون برق تو چشات باشه
همون احساس سادت
بغل بگیرمت دوباره با
خیال راحت
دیدی چیشد
گل نازم
شکستش بال
پروازم
دیدی عشق از
سرت افتاد
دیدی از من
جدا شد رات
یه شهر حالم
رو میدونه
دلم تنگه تِ
دیوونه
از اون وقتی
که دل کندی
تموم سال
زمستونه