کاوه غلام سیاه

اَلسّلامُ عَلیک یا اباعَبداله علیه السلام: اگر ناقابلم اگر چه حقیر !! تو دستِ غلامِ سیاهو بگیر !! تو دستِ غلامِ سیاهو بگیر،تو دستِ غلامِ سیاهو بگیر!
بدونِ تو هستم ذَلیل و فقیر..اَمیری حُسینٌ ونِعم الأمیر..
به بازارِ عمل با دستِ خالی..منو لُطفِ تو یا مُولیَ المَوالی..منو لطفِ تو یا مُولی المَوالی..
بَدم اما شما را دوست دارم!همین باشد مدالِ افتخارم،همین باشد مِدال افتخارم..
گُنه کارم گُنه کارم گُنه کار..اُمید و عَفو و غُفرانم شُماین! اگر شاهم گِدای کویت هستم..وگر مورم سُلیمانم شماین!وگر مورم سُلیمانم شماین..
به مِهرت اسیرم اسیرم اسیر: اَمیری حُسین و نِعم الأمیر،اَمیری حسینُ و نعم الأمیر..
کجا آقایِ من فردا گُذارد؟؟!؟غُلامش رویِ آتش پا گُذارد!!گرفتم این که بُردندم سویِ نار..به جُرمِ این که من هستم گنه کار،هستم گنه کار هستم گنه کا//|ر..
بُوَد در مُوجِ آتش این شُعارم:خدایا من حُسین را دوست دارم،خداایا من حُسین را دوست دارم،همین باشد مِدال افتخارم!!
به مِهرت اسیرم اسیرم اسیر: اَمیری حُسینٌ و نِعم الأمیر، امیری حُسینٌ و نعم الأمیر..
( اگر به بامِ جَهان،پرچمو بِیرق زند،پرچمِ آقایِ من از همه بالاتراست،گر همه صورت کِشان،صورتِ زیبا کِشند،

صورتِ آقایِ من از همه زیباتراست،از همه زیباتر است،ازهمه زیبااتراست) خادم،پابوس و غلامِ تک به تکِ تمام مُحبین و مُوالیان و دوستان و عزادارانِ آقا و مولا و ارباب وپادشاهم حضرت حُسینِ ابن علی علیهم السلام:حقیر: سید حجّت نبوی منش.(کاوه)