کوچه دوازدهم درد مشترک

ستاره‌ها دفن شدن
توو آسمون، قبلِ سحر
درخت‌ها به صف شدن
توو جشنِ تکلیفِ تبر
خورشید از وحشتِ شب
روو صورتش نقاب زد
وجدانِ بیدارِ یه شهر
باز خودشو به خواب زد
هم‌دمِ دردِ مُشترک
در حالِ انتظار باش
بیدار باشو توو خزون
منتظرِ بهار باش
اگه یه وقت خوابم گرفت
توو صورتِ من چَک بزن
برایِ هم‌دردی فقط
به زخمِ من نمَک بزن
رفیقِ بغض‌های من
همیشه پیشِ من بمون
هر وقت که دلت گرفت
همین ترانه رو بخون
ستاره‌ها دفن شدن
توو آسمون، قبلِ سحر
درخت‌ها به صف شدن
توو جشن تکلیفِ تبر