کیوان و محمد شیری فراموشی

من فراموشم شد
ک فراموش نکردم تورا !
من ک از یادم رفت انچه از یاد نرفت یادت بود !
من فراموشم شد
سالیانی ک نبودی غم هم آغوشم شد
تو چطوری عایا تو فراموشت شـــــــــد ؟
ان ک با پول فروشم گرفتی
جگر گوشت شــــــــــــــد..؟
من ک جز عشق ندارم هنری
صد ورق شعرت نوشتم..... (تو هنوز بیخبری)
گرچه گاهی ظاهرم سر میزنی
حیف افسوس باطنم بیخبری
اشک چشمانم دوباره مهمانه چانه شد
تا شنیدم دلبرم با دشمنم هم خانه شد

من با چشم خودم دیدم ک جانم میرود
مسجد عشقم رها کرد وارد میخانه شد
امشبم را تا سحر در فکرت میمانم
سالیانیست که تورا خدای خود میدانم

دیگری نوشت باد یادم فراموشت باد
بعد من هرزه دلان تقدیم آغوشت باد
تو مرا از خاطرت با خاطرات دک کردی
رفتیو آخر مرا یک مرد شاعر کردی


تو هنوز اینجایی من تورا میبنم
در خیالم هستی کنار تو میشنم
ان که من در فکرش یک جوانی باختم
باز در کنج خیالم زلف بورش بافتم

تو شدی مادرو من با همه پیری پسرم
من هنوز کوچه معشوغه خود میگذرم
یاد دارم ک چه بامن کردی؟
خاطرات نوجوانی در سرم


دیدمش
دیمش اخر ک زلفش را پریشان کرده بود
بی حیای بی مروت دل شهرا برده بود
لیل من لیلای من ای فکر تو دنیای من
قرار بود باشی در امروزو در فردای من


نقاب را انداختم دیدمش بغضم شکست
لیل چشم آهویه من با دیگری خندیدو رفت
دیگری نوشش باد یادم فراموشش باد
بعد من هرزه دلان تقدیم اغوشش باد




دیگری نوشت باد یادم فراموشت باد
بعد من هرزه دلان تقدیم آغوشت باد
تو مرا از خاطرت با خاطرات دک کردی
رفتیو اخر مرا یک مرد شاعر کردی
رفته ای اما هنوزم من تورا میبنم
در خیالم زنده ای کنار تو میشینم
تو تمام شعرو سازو سوز احساس منی
من پر از عشق توم یار غزل سازمنی