حنان زهر

کل این کار حقیقت محضه / ندارم حسی برا زندگی تو لحظه

بریدم از امید واهی صبح تا شب زدم تو شهر پرسه

یه وقتایی ام مغز پمپ نمیکنه تمام خروجیامم میشن بسته

تو خودتو تو آینه دیدی قیافت همون مست پست

همه حرفامم سمت تو نیستا / جز توخیلیا زدن و بردن تو این 20 سال

جنگیدم تو مسیر ناجور آخرشم استاد به اون پاچه خواره 20 داد

نمیدونم الان کجای این قصه ام این میکروفونم دیگه میلرزه تو دستم

نمونده دیگه زور و رمقی واسه نوشتن ام نم کشیده حسم

نمیخوام بازش کنم اهلش نیستم استیج ارزونی اونکه مارو دیس کرد

ارزونی اونکه از در و پنجره خوند به خاطر 10 تا فن شلوارشم خیس کرد

ارزونی اونکه خودشو فروخت / کارا ماکت بدون محتوا و دروغ

ارزونی اون که با جیب پر رفت / بعد تو اینستا میزنه از شهید حرف

بعضی چیزا گفتنی نیست ولی شنیدنشم میکنه چشماتو خیس

قول داد زود برمیگرده ولی 37 ساله ازش خبری نیست

پدرش چشم به راهه مادرش تاب نداره

بچش رفت تا واسه من و تو آرامش یادگار بزاره

بابا هنوزم حرفش میشه / بغض رو صداش چیره میشه

دلتنگ رفیقاشه هنوز ، اونم با خاطراتش داره پیر میشه

ناراحته برا داداشش که رفته غم یه جنگجو براش سخته

دلخوشی دیگه بی معنیه واسه یه شیمیایی خب شیرینی ام تلخه

با عربا مردونه جنگید عموم و بیماراش رو مثه بت پرستید

بس که کار کرد هیچی نفهمید دوشش سنگین بود ولی همیشه میخندید

اون یه انسان بود یه مرد قوی / دست به خیر داشت از دوران قدیم

اون هیچوقت فراموش نمیشه منم ازش میگم یه نسل بعدیم

نوکریم ، حاج حمید

بسه هر چقدر کش دادم / شهید و کل این کشور دادن

نمیتونی که از گذشته بگذری الانم اوکی میکنی با رشوه دادن

هی میام از گذشته به حال / حرفام میشینه حتی به یه کر و لال

من سرباز همین خاکم تو پر ادعا ولی این امار

تو میگی جام زیرزمینه ولی فردا پا من روی مینه

تو ام توی جمع میزنی به سینه ولی از قلب من پاک نمیشه کینه

از قلب من پاک نمیشه هیچی تا رو علف های هرز نگیری قیچی

تا تو از آب بگیری جیوه / کشاورز من پاش باشه گیوه

هیچی عوض نمیشه همینه حداقل وفادار باش به دینت

حاجی از وقتی دیدم همینه قصم به کعبه به همون مدینه

همه حرفامو از دل گفتم پشتتو حنانه این مرد یه دیوه

همه حرفامم بهت نگفتم چون بعد سیاهی شب روز سفیده