رضا میرزایی جنگل موهات

میخوام از دلم بگیرم همه ی بهونه ها رو
نمی خوام کسی ببینه گریه های بی صدا رو
پای تو گیرم و میرم دنبال یه راه چاره
دیگه به کسی نمیگم حسی که دل به تو داره
من مثل یه برکه، تنها ،تو دل زمین خاکی
تو که ماه آسمونی به قشنگی و به پاکی
من پر از گلایه میشم آسمون دلش میگیره
یاد چشمات که میفتم بی هوا بارون میگیره
واسه دیدنت عزیزم عمریه دلم اسیره
کمکم کن که ببینم ، چشاتو ، دلم نگیره
عمریه دل نگرونم نمی خوام بی تو بمونم
خنده هات عقلم و برده تو بزن تا من بخونم
همه رویاهام واسه تو درد و غصه هات واسه من
دشت قلب من واسه تو جنگل موهات واسه من
من پر از گلایه میشم آسمون دلش میگیره
یاد چشمات که میفتم بی هوا بارون میگیره
واسه دیدنت عزیزم عمریه دلم اسیره
کمکم کن که ببینم ، چشاتو ، دلم نگیره