شاهان و فرجاد یادمه قدمات

هنو یادمه قدمات کنارم لب ساحل
هنوزم میخوامت خیلی عاجزانه
بگو چیشد اینجوری رفتی ظالمانه
عاشقانه زیر پا رفت این دل ساده
اینو قبول دارم که هنو لای بدام
فکرت اَمونمو بریده لابه لای شبا
روان پریشم نمونده حواس
تو این فکرم از این تنهایی درام
دیر میشد تا اینکه میومدم به خودم
بد خُلق میشدم تا بد قول میشدم
دیگه شبا عکسات ارومم نمیکنن
دست خودم نیس الکلا مستم نمیکنن
بگو کی اومد برده دلتو یه شبه
بدون شهر رو هواست کسی دستی بِت بزنه
یه تنه جلو همه
این تنت مال منه
پلک که میزنی از یادم میره این غمه
با اینکه دوری هنوز یه گرمایی داری
وقتی همو داریم یه سرمایه داریم
یکسره فکرتم نه گَهگاهی
ولی تو یادی نمیکنی هرازگاهی
هیچ جوره شبم بی تو روز نمیشه
نیستیُ ولی دلم مونده پیشت
بی تو اقیانوس قلبم خشکی میشه
چشمام هرشب روعکست قفلی میشه
میدونم کفری از این عشق بد خُلقت
ولی وقتی رفتی قلبم بد مُردش
هر وری رفت با هرکی بور خوردش تَش میخواست کنار تنت شب،صبح شه
وقتی نیستی زندگیم ریتمشم کُنده
شب بیداریا شده زیر چِشَم گود شه
انگاری عشقمون یه ریز چِشَم خورده
تا اینکه اینجوری عوض شه برخوردت
وقتی داشتم از همه تنفر
تو بودی که میکردی جلب توجه
چشمای همه جلو چشمات برام مُرد
با اومدنت تو دلم چه عشقی به پا شد
ساکته خونه،الان هیچکی نیست
بگو این حال خرابو میکنی پیش بینیش
جز تو ، تو سرم هیچ فکری نیست
چون جز تو ، تو دلم هیچ عشقی نیست