صادق دهقانی بی میلی

تنهات گذاشت و رفت غمــت نبــاشه
مگه اومدنش معجزه بود که رفتنش فاجــعه باشــه
بعدا میفهمی اشتباه کردی تو تصمیـمــت
گذشتی از همه چیزو گذاشتی عمرتو با اون تبــاه شه
چقدر اصرار کردی چقدر اجبــار کردی
خودت رو تا بشی اونــی که میخواد
همه گفتن ولش کن خودت رو خار کردی
به پای اونی که تورو نمیــخواد
هنوزم درد داره دلی که بیقراره
چشایی که روزا میسوزه و شبا بیداره
هنوزم گهگداری به یاد اون میباری
دلت خونه ولی میلی به برگشتش نــداری
#*#*#*#*#*#
درسته که هنوز دلت میـمـیره
تا هر کی اسمشو پیشت میـگیره
ولی بازم دمت گرم مرد بودی
نذاشتی که غرورتو بگیــره
چقد پای ادا هاش صبر کـــردی
چقد روزاتو سوختی زهر کــردی
همینا باشه ابرت تا یه روزی
مبادا سمت اون برگــــردی

چقدر اصرار کردی چقدر اجبــار کردی
خودت رو تا بشی اونــی که میخواد
همه گفتن ولش کن خودت رو خار کردی
به پای اونی که تورو نمیــخواد
هنوزم درد داره دلی که بیقراره
چشایی که روزا میسوزه و شبا بیداره
هنوزم گهگداری به یاد اون میباری
دلت خونه ولی میلی به برگشتش نــداری