محمد رضازاده نیمه جون

ابری که عاشق میشه میباره

باز این هوا عطرت رو کم داره

باید بارون بباره

باید بارون بباره

دلم آروم نداره

برگی که عاشق میشه میریزه

چند ساله خونه غرق پاییزه

تو نیستیو چشام خیسه

چقد دردت عزیزه

آخ دردت عزیزه

اون ابره توی آسمون من بودم

اون برگ خشک نیمه جون من بودم

یه ابره بیقرارم بزار آروم ببارم

از بس که با خوبی باهام تا کردی

بارون شدم تا چترتو وا کردی

یه ابر بی قرارم بزار آروم ببارم

چشمای تو از بس که مظلومه

انگار یه اقیانوس آرومه

یه دریا روبه رومه

دیگه کارم تمومه

آره کارم تمومه

تو قلب من باش و خدایی کن

رو عرشه دل ناخدایی کن

فقط باش و خدایی کن

منو بازم هوایی کن

بازم هوایی کن