کیوان عمادی بارون

آروم،، میباره آسمون،،آروم…صدای شُرشُرِ بارون
قدم زنون تو خیابون
آروم،،میباره چشم من آروم…به زیر نم نمِ بارون
چه حالی بدتر از داغون
بارون،،هوای چتری و دلگیر…دلت میگیره از تقدیر..به گریه میزنی دست
بیمارِ تو..این یارِ تو…تو حسرتِ دیدار تو…
تمامِ جونم مال تو..ای مهربونم
من بی تو و دل،بی تو من…از آسمون میباره غم..
تو حسرتِ تنها شدن،دیوونه میشم
بی تو،دلم هزارویک شب مُرد..به موت قسم شبا تا صبح
دلم دیوونگی کرد…
این تو این تمامِ مردمِ دنیا…بشین با بهترون از ما
اگه دیدی دمت گرم..
میترسم از این شبای بی قانون..خیابون خلوته بارون..بباره رو سرِ من
بیمارِ تو..این یارِ تو…تو حسرتِ دیدار تو…
تمامِ جونم مال تو..ای مهربونم
من بی تو و دل،بی تو من…از آسمون میباره غم..
تو حسرتِ تنها شدن،دیوونه میشم