امیر ایران آرومم

وفا دارم اما نه به جای خالیت
به قلبی که حرف چشاتو غلط خوند
به چشمی که یه شب تو بارون تورو دید
به بارون به چتری
که خالی ازت موند
به من بعد تو هر کی نزدیک میشه
میدونه که احساس من سرده سرده
میفهمه که آغوش من وا نمیشه
به بن بست تا میرسه بر میگرده

آرومم حتی اگه مصنوعیه آرامشم
اونو نمیدونم ولی من که هنوز به یادشم

نمیدونم از بغض آوارگیمه
یا این خونه بی تو مثل دوره گرداست
همیشه اتاقم روزا رو به جادست
همیشه اتاقم شبا رو به دریاست
همه دردم اینه که تو کاری کردی
نفهمیم کجا نقطه ی درد ما بود
بدونی کجا اولین عهد رو بستیم
ندونیم خداحافظیمون کجا بود

آرومم حتی اگه مصنوعیه آرامشم
اونو نمیدونم ولی من که هنوز به یادشم

آرومم حتی اگه مصنوعیه آرامشم
اونو نمیدونم ولی من که هنوز به یادشم