امیر بهمن شیرعلی مردون

یخُونِه زِ داغِ دل هِی کوهِ زَردِه
زِ داغِ خانِ گَپُم دِلِس به دَردِه( ممدلی شیرعلیمردون)
خان اِیا زِ کِینو کوه ، چی گُلِ اَفتَو
هر کُجِه پا ایوَنِه گِریوِه بَرفَو( ممدلی شیرعلیمردون)
هفت و چار یَک ایگِرِن سی گِردِواری
تا وِریستِه شیرِ زردِ بختیاری( ممدلی شیرعلیمردون)
هفت و چار وا یَکدیه بَستِنِه پیمون
تا که واکِل بِکُنه شیرعلیمردون ( ممدلی خان مَند به تهرون )
اُردیِ دِشمِن ( وِی ) رَسی که یا به جَنگِس
بی مریم کِل ایزَنِه دَورِ تُفَنگِس( ممدلی شیرعلیمردون)
اَشنیدُم که خانِ گَپُم رَهدِه زِ سَردَشت
دَورِ مَهنِه شَو گِرِهد به ایل نَوِرگَشت( ممدلی شیر علیمردون)
بی مریم کِل ایزَنه ( برای فید نهایی )
اور شه بهون زی هم سر افتو
اسب خان زیدنه وا تیر برنو
تفنگ علیمردون هی ایکنه بنگ
تا زنو یک بگره چالنگ و هفلنگ