حمید فلاح معجزه

شنیدم که بی من حالت بده غم داری عزیزم
منم تو نبودت دارم دق میکنم اشک میریزم
زمونه داده دست دشمنا بهونه
بیا تا بهار شه گلای باغچمون تویه خونه
دیگه آشتی و آشتی
نگی دوسم نداشتی
توکه تو قلب من عشق و کاشتی
تو از جنس بهاری
اصلا شبیه نداری
همراه خودت معجزه داشتی
جانم به لبم آمد نفسم
بند است به دو ابروی کمونت
قلبم به تو مشتاقست همه کس
برگرد تا که دل نگیره بونت