داوود ثروتی سال نوری

عجب حس عجیبی میشه باشه
نم نم بارون بباره
ببینى اون که با تو جور قلبش
به جز تو هیچکسى رو دوس نداره

دلت پُر شه از احساسى که دارى
نتونى پیش روش طاقت بیارى
تو بی اون که محاله زنده باشی
اونم میمیره تو تنهاش بزاری

" من دلم سر به هوا بود و رسیدی
جمع و جورم کردى تا من با تو باشم
فکرشم هرگز نمیکردم خودم که
میمیرم آنی اگه از تو جداشم

اینجورى وابسته شم مثل نفس شى
دورى تو طاقت نیارم من یه لحظه
هر یه ثانیه کنار تو عزیزم
واسه من یک سال نورى هم میرزه "

بگیر آغوش منو تا گرم آرامش بشم من
محاله خواب تو حتى نبینم من یه شب، نه
نفسهات وقتى میپیچه صداشم تووى گوشم
دلم میخواد نگاتو مثله یک ژاکت بپوشم