رادمهر شهر چشمانت

راهی ندارم بغض را
از چشم تو پنهان کنم
میخواهم ابر گریه را
در پای تو باران کنم
در شهر چشمانت ببین
دیوانه ای هر جایی ام
پیش از تو تنها بودم و
حالا خود تنهایی ام
چرا نمی رود هوایت از سرم
چگونه باید از تو بگذرم
نبود بی تفاوتی نبود
جواب گریه های آخرم
تو باش و آتش بر بادت
من اینجا مانده ام با یادت
تو شیرینی منم فرهادت
که جان کندم برایت
هوای خاطرت را دارم
ولی ای عشق شیرین کارم
پشیمان می شدم از کارم
اگر بودم به جایت
اگر بودم به جایت
چرا نمی رود هوایت از سرم
چگونه باید از تو بگذرم
نبود بی تفاوتی نبود
جواب گریه های آخرم