سید علی شمس اصرار

به اصرار من اعتنایی نکن
به اینکه می‌خوام راهتو سد کنم
دلت سمت من میل رفتن نداشت
نباید به عشقت حسادت کنم
به اصرار من اعتنایی نکن
که از اضطراب و تمنا پُرم
منی که واسه منصرف کردنت
زمین و زمان رو قسم می‌خورم

تو میری که من خیره به ساعتم
تا هر ثانیه بگذره پیر شم
تصور کنم برنمی‌گردی باز
همین کافیه تا زمین‌گیر شم

توو دستات یه کوله‌ست و چشمات به در
برو ، خونمونو یه ویرونه کن
نه اینکه ازت نااُمیدم ولی
جدایی به نفع دوتامونه چون
تو میری و دلواپسم نیستی که
یه عُمر خاطراتت عذاب منه
می‌دونم تحمل ندارم ولی
بهت قول میدم دلم نشکنه

تو میری که من خیره به ساعتم
تا هر ثانیه بگذره پیر شم
تصور کنم برنمی‌گردی باز
همین کافیه تا زمین‌گیر شم