محمد معین برمیگردی

چه بدی دیدی از من؟
چه خطایی کردم که رنجیدی از من ؟
تو نه تنها چیزی نفهمیدی از من
غصه ام را هرگز نپرسیدی از من عشق من

ساده رفتی
گفتی این عشق از چشمت افتاده رفتی
در آغوش غمگین این جاده رفتی
چه کسی را دیدی و دلداده رفتی ؟ عشق من

برمیگردی
پیش مرد دیوانه ات برمیگردی
تو به گرمای خانه ات برمیگردی
وقتی از او چیزی ندیدی جز سردی
برگرد

مردم از انتظار
پنجه ام در گیسو پریشانی تو
بوسه هایم بر روی پیشانی تو
تو بیا که جانم شد ارزانی تو
مردم
از انتظار

به چه امیدی باید باشم
جز امید دیدار تو
چه رویایی شیرین تر از
خیال بودنم کنار تو

ببین که من آماده ام
که نیم از عمرم را هم بدهم
با من باشی

نمیدانی از این دوری
چه بر من گذشته بانو
چه شب ها میان هق هق
نفس برنگشته بانو

حرارتی در دل هست
که سوزانده همه جان مرا
استخوان مرا

برمیگردی
پیش مرد دیوانه ات برمیگردی
تو به گرمای خانه ات برمیگردی
وقتی از او چیزی ندیدی جز سردی
برگرد

مردم از انتظار
پنجه ام در گیسو پریشانی تو
بوسه هایم بر روی پیشانی تو
تو بیا که جانم شد ارزانی تو
مردم
از انتظار