محمد یوسفی خوب شدم

من که در هوای تو
جان و دل و باختم ای ماه جهان تاب
جان من و جان تو ای دلبر جذاب
رفته دل و هوش و حواسم دیگه بر باد
خوب شدم تا که نگاهم به تو افتاد
مرا عشق تو درگیر کرد
از همه کس سیر کرد
بسته به زنجیر کرد روح و روانم
دلم با دل تو ساخته عاشق دل باخته
رو به تو انداخته عشق نهانم
من همانم که ز افسون تو آشوب شدم
بی تو بد بودمو با دیدن تو خوب شدم
تو همانی که به چشمان تو مجذوب شدم
تو همانی