پویا ملک بن بست

میدونستم که میری،مثل روز روشن بود
سهم من از تو و عشقت انگاری سکوت و غم بود
حقم این نبود که ساده بشکنه به پات غرورم
ببین حالو هوامو یه خیابون بی عبورم

دیگه خستم از این احساس پوچی
از این سر در گمی بی نشونی
دارم تقاص احساسمو میدم واسه همین به این بن بست رسیدم
دیگه خستم از این احساس از این سردگرمی خاص
برای تو میخام باشم
دوباره عشقتو دارم برای من بگو شاید بگو بازم میای بازم

وقتی به تو من رسیدم،پر رفتن شد نگاهت
عشقمو دیگه ندیدی منو کشتی تو خیالت
از همه دنیا بریدم ولی از تو نگذشتم
اما تو رفتی نموندی منو از ریشه سوزوندی
دیگه خستم از این احساس پوچی
از این سر در گمی بی نشونی
دارم تقاص احساسمو میدم واسه همین به این بن بست رسیدم
دیگه خستم از این احساس
از این سردر گمی خاص
برای تو میخام باشم
دوباره عشقتو دارم برای من بگو شاید بگو بازم میای بازم